1999 yılında, Belarus’un başşehri Minsk’teki tren istasyonunda babasıyla seyahat eden 4 yaşındaki Yulia, babasının trende uyuyakalması sonrası kayboldu.
Uyandığında kızını bulamayan baba Viktor, polise haber verdi ve 2 gün boyunca annesi Lyudmila ile birlikte kızlarını tren istasyonunda aradı. Fakat sonuç alamadı.
Belarus polisi, Yulia’nın kaybolmasının çabucak akabinde harekete geçti. Trenlerde ve istasyonlarda günlerce süren aramalar sonuç vermeyince, Yulia’nın fotoğrafları ile bir arada kayıp ilanları Minsk sokaklarının her yanına asıldı, medyada haberler yapıldı, tren istasyonlarının sistemli yolcularına soruldu, fakat aile tekrar de sonuç alamadı.
Bilinmeyen bir biçimde Minsk’in 885 kilometre doğusunda, Rusya’nın Ryazan bölgesine giden Yulia, öbür bir aile tarafından evlatlık olarak alındı. Geçmişini hayal meyal hatırlayan Yulia, tanıştığı erkek arkadaşı Ilya Kryukova’a durumu anlattı. Ilya, internet üzerinde yaptığı kolay bir araştırmayla, Yulia’nın Belarus’ta kaybolan küçük kız olabileceğini fark etti.
Yapılan DNA testinde, Yulia’nın yüzde 99,9 Viktor ve Lyudmila’nın çocuğu olduğu ortaya çıktı. Kaybolduğunda 4 yaşında olan Yulia, ailesini tekrar gördüğünde 24 yaşındaydı. Polise konuşan anne Lyudmila, “20 yıldır bir umutla yaşıyorduk, umudumuzu asla kaybetmedik ve pes etmedik” sözlerini kullanırken, erkek arkadaşı Ilya, “Yulia ile Mart ayında tanıştık. Bana kendisinden bahsetti ve yetim olduğunu söyledi. Ben de onun hakkında araştırma yapmaya başladım” dedi.
Annesi ve erkek arkadaşının akabinde konuşan Yulia, “Beni büyüten ve yetiştiren aileme teşekkür ediyorum. Artık iki ailem var ve ikisi de benim gerçek ailem. Ayrıyeten, erkek arkadaşıma da minnettarım. İlah vardır ve mucizeler gerçekleşir” dedi.