Araştırmaya nazaran 14 ile 16 yaş ortasındaki çocukların yalnızca %11’i siber zorbalığa maruz kaldığını ebeveynleriyle paylaşıyor. Bilhassa siber zorbaların, okul yahut toplumsal medya ortamında çocukları gülünç duruma düşürme ve rezil etme üzere münasebetlerle şantaj yaptıklarını ve bu nedenle çocukların durumu ailelerine anlatmaktan çekindiklerini belirten Akkoyunlu, dijital dünyada çocukların karşılaşabileceği tehditlere karşı ebeveynleri uyararak kıymetli tekliflerde bulunuyor.
Çocuklar ve Çevrimiçi Tehditler araştırmasından elde edilen sonuçlara nazaran siber zorbalığa maruz kalan çocuklar büyük oranda sessiz kalmayı tercih ediyor. Ankete katılan 14 ile 16 yaş ortası çocukların yalnızca %11’i ebeveynlerine siber zorbalığa maruz kaldığını anlatırken, %24’ü arkadaşlarına, %13’ü akrabalarına anlatıyor. Siber zorbalık karşısında çocukların konuşmamalarının çeşitli nedenleri olduğunu lisana getiren Akkoyunlu; “Ebeveynler teknolojiyi en az çocuklar kadar tanımalı ve yakından takip etmeli. Siber zorbalıkla karşılaşan çocuklar şantaja uğrayacağını, aygıtlarının kullanılmasına müsaade verilmeyeceğini, kimsenin onlara inanmayacağını yahut yardım edemeyeceğini düşünerek bu durumu paylaşmaya korkuyorlar.” sözlerinde bulunuyor. Siber zorbalığa maruz kalan çocuklarda farklı davranışların gözlemlenebildiğini belirten Akkoyunlu, “İnternet kullanımı sırasında yahut sonrasında hudutlu olma, anlık mesaj, metin yahut e-posta alırken gergin yahut ürkek olma, aile üyelerinden, arkadaşlardan ve etkinliklerden uzak durma, konutta öfkeli davranışlar sergileme, toplumsal hayatı hakkındaki tartışmalardan kaçınma üzere durumlar, çocuğun siber zorbalığa maruz kaldığını gösterebilir.” ihtarında bulunuyor.
Ebeveynler neler yapmalı?
Çocuklarının siber zorbalığa maruz kaldığını fark eden ya da öğrenen ebeveynlerin dikkatli davranmaları gerektiğini söz eden Akkoyunlu, siber zorbalık karşısında ailelerin nasıl davranması gerektiğini 7 hususta sıralıyor.
1. Çocuğunuzu dinleyin. Çocuğunuza, siber zorbalık kurbanı olduğunda bunun utanılacak bir şey olmadığını hatırlatın.
2. Çocuğunuza itimat verin. Ne olursa olsun onun yanında olacağınızı hissettirin ve yardımcı olmaya çalışın.
3. Zorbalığı durdurmak için birlikte çalışın. Çocuklarınıza karşı gerçekleşen zorbalıkları ve delilleri kaydedin, ekran imgesini alın, ilgili yerlere raporlayın ve zorbayı engelleyin.
4. Okul yöneticileri ve öbür ebeveynlerle konuşun. Hususla ilgili öğretmenlerle ve öbür ebeveynlerle konuşun. Sorunun farkında olmalarını ve kaygılarınızı anlamalarını sağlayın.
5. Durumu takip edin. Çocuğunuzla konuşmaya devam edin ve onu ebediyen dinleyin. “Bugün okul nasıldı?” üzere soruların birden fazla vakit “İyiydi” karşılıkları olması olağan. Takibe devam edin, bu duruma karşı homurdansa dahi, olumlu olmaya çalışın ve bunu sürdürün.
6. Zorbalıkla ilgilenen kurumlara danışın. Daha fazla tavsiye için, zorbalıkla uğraş eden kuruluşlarla irtibat kurmayı deneyin.
7. Ebeveyn denetimi içeren bir güvenlik yazılımı kullanın. Çocuğunuzun çevrimiçi aktivitelerini izleyebileceğiniz ebeveyn denetimi içeren bir güvenlik tahlili edinin.