◊ Fazilet Yener hoş güzel kendi müziklerini çalıp söylerken ne oldu da Yeşilçam’a tutuldu?
– Daha evvel bu türlü bir projenin hiç yapılmaması, ayrıyeten iki mesleğimin buluşma noktası olması üzere sebepler beni heyecanlandırdı açıkçası. Kuşkusuz ki hepimiz Yeşilçam’ın tutkunuyduk lakin farklı etkenlerin bir ortada olması bu çalışmayı doğurdu işte.
◊ 1960’lardan günümüze en unutulmaz Türk sineması müziklerini yorumlayacaksınız. Pekala onca müzik ortasından nasıl seçim yapabildiniz? Kendi sevdiklerinizi mi yoksa en çok dinlenilenleri mi aldınız listeye?
– Yalnızca hit seçmek fikren cazip olsa da bu yaklaşımla başarılı bir seçki oluşturmak mümkün değil diye düşünüyorum. Sevdiklerim, en çok dinlenilenler, ayrıyeten “Böyle bir iş yapıyorsan şu ismin bir yapıtı olmazsa olmaz” tavsiyeleri üzere birçok belirleyici etken vardı. Yani seçki oluşturulurken tek bir pencereden kıymetlendirme yapılmadı. Hatta hâlâ liste üzerinde çalışmaya devam ediyorum.
Ama doğal şu var; düzenlerken ve söylerken güzel taşıyabileceğim, özgün sound ettirebileceğim eserler olması elzemdi. Biraz his, biraz deneme yanılma işi diyelim…
BU PROJE NEMALANMAK
İLE KATKIDA BULUNMAK
ARASINDA BİR YERLERDE
◊ Hakkınızda “Oyunculuğa orta verdi” üzere bir algı oluşsa da çektiğiniz klipler tam aykırısını söylüyor. Kliplerin böylesine teatral olması ne kadar kıymetliydi sizin için? İki mesleği bu biçimde buluşturmak mı istediniz?
– Aslında orta vermek üzere düşünmemek lazım bunu… Çünkü hiç orta vermeden kendi şirketim bünyesinde yeni sinemaya çalışmaya başladım. Klip sıkıntısına gelince…
Kliplerde bir halde Yeşilçam’a gönderme yapmak istedim ben. Birinci görüntüde yani “Bana Palavra Söylediler”de “Arşive girip imajlardan montaj yapsak ne olurdu” fikriyle yola çıktık. İkincisinde insanların acılarına şahit olan bir taksi sürücüsünün öyküsünü düşündük.
Videoların görsel olarak o periyotlara ilişkin üzere görünmesi de proje bütünlüğü açısından değerli geliyor bana. O biçimde daha yanlışsız anlatabildiğimi/anlatabileceğimi düşünüyorum. Günün sonunda mevzumuz sinema müzikleri olduğundan, görsel içerik yabana atılamayacak bir başlık oldu.
◊ Düzenlemelerdeki yenilikçi dokunuşlar neden bu kadar kıymetli?
– Müzikleri manasını, bütünlüğünü koruyarak, bizlerde bıraktığı duyguya saygısızlık etmeden olabildiğince farklı hale getirmek birinci şartımdı. Çünkü bu proje, nemalanmak ile katkıda bulunmak ortasındaki ince bir çizgide duruyor.
Böyle bir proje olacaksa, hayata geçirmek için en hakikat adaylardan biri olduğumu düşündüm. Hâl böyleyken müzikal olarak da mevcut yapıta yeni bir şey katabilmeliydim. Yani en azından bunun için elimden geleni yapıyorum.
“BELKİ” BENİM HEM GURURUM HEM DE YARAMDIR
◊ “Belki’yi son periyotta tekrar seslendirdiniz. Ferman Akgül size eşlik etti hatta. Bu müzik müzik mesleğinizde nasıl bir yerde duruyor?
– Hem gururum hem yaramdır “Belki”. O periyot hem Dream TV hem MTV’de 5’er hafta üst üste 1 numara olmuştu. Lakin ne menajerim ne ilgilenenim vardı. Bir de daha müzik listelerdeyken düşüp topuğumu kırınca ve meskene hapsolunca, birlikte uçmayı hedeflediğim müziğim penceremden uçup gitmiş üzere hissettim.
10 yıl sonra anladım ki bensiz uçan bu kuş çok pencereye konmuş, bir sürü “an”a paydaşlık etmiş. Artık o kuş omzumda, uçmasak da birlikte yürüyoruz diyelim. İnsan olgunlaşınca uçmayı dilemeyi bırakıp yürüyüşünü güzelleştirmeye çalışıyor sanırım. Evvel en hoş yürüyen ol, sonra tahminen uçarsın üzere bir şey tahminen.
İZZET ÖZ’ÜN 1987 YILINDAKİ
ANONSU HAYATIMI DEĞİŞTİRDİ
◊ İzzet Öz’ün “Bana Palavra Söylediler” klibinizde yer alması neden değerliydi?
– Onun 1987 sonbaharında, TRT’deki “Pop Saati” programında yaptığı “Yeni 45’liğiyle Michael Jackson sizlerle” anonsuyla hayatım değişti. Ve ne yapmak istediğime karar verdiğim o anın üstünden tam 32 yıl geçti. O nedenle İzzet abi “Bana Palavra Söylediler”in görüntüsünü birebir anonsla açsın istedim.
◊ O 32 senede sizin için neler değişti?
– 32 senede hiçbir şey değişmedi. Hâlâ birebir hayallerle, tıpkı telaşlarla, birebir kaygılarla, tıpkı kendini kanıtlama gayretiyle geçiyor ömür. Bu uzun ve kuvvetli yolun ahlaklı bir yerinde vedalaşabilmek ismine da ne tempomu ne güzergahımı değiştiriyorum.