Beşiktaş son derece nitelikli bir baskıyla başladı maça. Doğaçlama olmayan, organize bu pres Rizespor’u yarı alanına hapsetti. Siyah-beyazlılar topu süratli dolaştırdı, ceza alanına çabuk getirdi. Kaybettiği vakit çok kısa bir müddette geri kazandı. Eksik olan tek şey goldü. Güven-Lens-Boyd üçlüsü dar alan marifeti olan forvetler değil. Boyd dün pres ve grupla yardımlaşma manasında pas oyununda olumlu gözükürken yaratıcılık açısından tekrar yetersizdi. Lens katiyen kapanan savunmalara tesirli olacak bir hamle oyuncusu değil. İtimat de ensesinde stoperler ile oynarken tesirli olamıyor. Dün akşam birinci yarıda Abdullah Avcı’nın istediği her şey gerçekleşti lakin skoru bulamadıktan sonra tüm bunlar manasını yitiriyor.
Avcı, 2’nci yarıya başlarken 2 değişiklik birden yaptı ve Douglas ile Nkoudou’yu oyuna soktu. Tempo ve baskıyla devrenin başlangıcından itibaren rakibini bunaltan Beşiktaş, golü forvetleriyle değil savunmacılarıyla buldu. Caner’in adrese teslim ortasında akan oyunda atağa çıkan Vida başla golü attı. Buradaki “akan oyun” vurgusu değerli. Zira Abdullah Avcı tüm savunmacıları oyunda faal olarak kullanıyor. Lakin İtimat ve Lens bu kadar görkemli bir oyunun içinde kaybolan isimler oldular. İtimat duvar olmayı bilmiyor. Pas marifeti yetersiz ve yüksek toplarda etkisiz. Lens için de olumlu bir tabir kullanmak dün İçin kelam konusu değil. Beşiktaş’ın ivedilikle Burak Yılmaz’a muhtaçlığı var. Ayrıyeten da gole yakın bir kanat oyuncusuna. Beşiktaş’ın dün bu kadar baskı, bu kadar efora rağmen Rizespor savunmasını açamamış olmasının tek nedeni öndeki 3 oyuncunun yaratıcılık manasındaki yetersizliği. Skordan bağımsız olarak siyah-beyazlılar çok uygun bir maç çıkarttı. Bu maçın akabinde söylenecek tek bir şey var: Yetiş ya Burak!